Tradycyjne sporty irlandzkie

 Irlandia szczyci się wyjątkowymi dyscyplinami sportowymi, które uprawiane są tylko przez Irlandczyków. Są do hurling oraz futbol gaelicki.

Hurling to bardzo szybka i dynamiczna gra. Przypomina ona nieco hokej na trawie. W każdej drużynie gra 15 zawodników. Gracze mają w rękach kij zakończony szerokim płaskim końcem, nazywany camán. Gra się małą skórzaną piłeczką czyli sliotar. Piłkę można uderzać kijem, wybijając daleko w pole, albo nieść ja na owym płaskim zakończeniu kija przez określoną liczbę kroków. Punkty zdobywa się przez wrzucenie piłki do bramki. Bramki są dwojakiego rodzaju. Mniejsza przypomina bramkę do piłki nożnej. Większa przypomina bramkę do rugby. Celny strzał jest punktowany w zależności od trafienia w bramkę. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie więcej punktów. Każde hrabstwo w Irlandii ma swoją reprezentacyjną drużynę, w szkole gry w hurling uczą się chłopcy jak i dziewczęta. Dziewczęca odmiana hurlinga nazywa się camogie.

 Rozgrywki krajowe są wielkim wydarzeniem sportowym. Finał odbywa się w Dublinie na stadionie Croke Park.

Początki gry w hurling sięgają prehistorii i pojawiają się już w starych, irlandzkich mitach. Pierwszy znany nam współcześnie mecz hurlinga miał miejsce 15 listopada 1872 roku  i przeciwko sobie stanęły drużyny hrabstwa Offaly i hrabstwa Laois.

Futbol gaelicki to gra łącząca elementy piłki nożnej, rugby i koszykówki. Piłkę można kopać, kozłować jak i rzucać. Gra ta znana była jakieś 200 lat przed powstaniem GAA, nie obowiązywały specjalne reguły a kształt piłki był różny. Dopiero GAA wprowadziła pewne regulacje. Drużyna futbolu gaelickiego liczy 15 zawodników.

W 1913 roku GAA kupiło ziemię na północy Dublina i zbudowało tam stadion do gry w futbol gaelicki. Nazwano go Croke Park, od nazwiska arcybiskupa Thomasa Croke’a, który wspierał działalność GAA.

 Warto wspomnieć, iż tradycyjnym sportem irlandzkim jest również gaelicka piłka ręczna. Nie przypomina ona zupełnie znanej nam odmiany gry zespołowej. Gaelicka piłka ręczna to gra dwóch lub czterech zawodników (singiel lub debel). Piłkę odbija się dłonią lub pięścią w taki sposób, aby odbita od muru nie została „odebrana” przez przeciwnika. Przypomina nieco grę w squash tylko, że za pomocą rąk.

Fenomenem tych sportów jest fakt, iż wszyscy zawodnicy to amatorzy, Grają dla przyjemności, a samo uczestniczenie w rozgrywkach jest traktowane jako zaszczyt i źródło radości i dumy.

Organizacją popularyzującą tradycyjne sporty irlandzkie jest GAA czyli Gaelic Athletic Assosiation, www.gaa.ie. Powstała 1 listopada 1884 roku podczas spotkania założycielskiego w Thurles, hr. Tipperary. Za swój cel stawiała dbałość o rozwój kultury fizycznej młodych Irlandczyków, ale także dawnej kultury i tradycji. GAA opiekuje się również muzeum sportów gaelickich znajdującym się przy stadionie Croke Park w Dublinie.

Warto także wyjaśnić co oznacza słowa Gaelic – tak określano rdzennych mieszkańców Irlandii. Stąd też wszystko co jest gaelic jest naprawdę irlandzkie.

 Jesteście zainteresowani sportami irlandzkimi?

W Warszawie znajdziecie działający prężnie zespół Cumann Warszawa oddział GAA https://www.dfa.ie/irish-embassy/poland/our-role/irish-community/cumann-warszawa-gaa/

Sam Maguire Cup najważniejsze trofeum w GAA